DZIENNIKI

Witold Gombrowicz

reż. Mikołaj Grabowski

Obsada:
Piotr Adamczyk, Iwona Bielska, Magdalena Cielecka, Mikołaj Grabowski, Tomasz Karolak, Andrzej Konopka, Oskar Maya, Olga Mysłowska, Jan Peszek

Twórcy:
scenariusz i reżyseria: Mikołaj Grabowski

scenografia: Mikołaj Grabowski

reżyseria światła i zdjęcia: Michał Grabowski

muzyka: Olga Mysłowska

producent: Mieczysław Więckowicz, Tomasz Karolak

produkcja: Maria Wilska

koordynacja prac artystycznych: Marzena Wasyluk

„Dzienniki” w sposób ironiczny, cyniczny i z humorem opowiadają losy autora, który w dyskusji ze sobą samym podejmuje dialog z tradycją kultury polskiej. Komentuje bieżące wydarzenia polityczne dotyczące Polski i jej miejsca w Europie oraz świecie. Styl pracy powoduje, iż „Dzienniki” są zapisem poszukiwania własnej tożsamości oraz sensu własnej indywidualności…

Nigdy żaden naród nie potrzebował bardziej śmiechu, niż my dzisiaj. I nigdy żaden naród nie rozumiał śmiechu – jego roli wyzwalającej. Ale śmiech nasz dzisiejszy już nie może być śmiechem żywiołowym, czyli automatycznym – musi to być śmiech z premedytacją, humor stosowany na zimno i z powagą, musi to być najpoważniejsze zastosowanie śmiechu do naszej tragedii. Ten śmiech dyktowany strasznymi koniecznościami powinien by objąć nie tylko świat wrogów, ale przede wszystkim nas samych i w tym co mamy najdroższego.
Witold Gombrowicz „Dzienniki” 1954

Czas trwania spektaklu: 1 godz. 40 min. | bez przerwy

Recenzje:

Genialne i przede wszystkim wciąż aktualne „Dzienniki” są pretekstem do zdiagnozowania chorób dręczących współczesnego Polaka. Podane w szyderczej, ironicznej i cynicznej oprawie, są próbą zrozumienia naszych słabości, lęków i kompleksów. Jednocześnie są wspaniałą opowieścią o konkretnym człowieku – Witoldzie Gombrowiczu, który wyłania się między wierszami wieloletnich zapisków. To przedstawienie odważne, pełne humoru, przesiąknięte słodko-gorzką polskością.

„Dzienniki” zdaniem teatromanów to jedna z najważniejszych premier tego sezonu. Trudno się z tym nie zgodzić, biorąc pod uwagę sam temat spektaklu, rangę reżysera i obsadę z najwyższej teatralnej półki.

Joanna Derkaczew, Gazeta Wyborcza

Mikołaj Grabowski w swojej inscenizacji „Dzienników” rozbija postać Gombrowicza na siedem podmiotów scenicznych, z których każdy tworzony jest przez silną osobowość aktorską: samego reżysera, Magdalenę Cielecką, Piotra Adamczyka, Iwonę Bielską, Tomasza Karolaka, Andrzeja Konopkę oraz śpiewaczkę Olgę Mysłowską. Bohaterowie wspólnie płyną przez morze słów, z których stopniowo wyrasta krytyczny portret współczesnego społeczeństwa polskiego, nie szczędzącego sobie pochwał, wynoszącego na piedestał polskość, polską kulturę i sztukę, zakorzenionego w spłyconym katolicyzmie; społeczeństwa pysznego i zakochanego w sobie. Obraz życia zbiorowego Polaków skontrastowany zostaje z ideą, która przyświeca artyście: ideą bicia się z ojczyzną o swoją własną wartość, osobowość, konkretność – istotną w kontekście emigracji Gombrowicza, wieloletniego pobytu w Argentynie, z dala od rodzinnych stron.

 „Mamy Wawel! I Mickiewicza! I Słowackiego!”, Agnieszka Górnicka, teatrdlawas.pl

Magdalena Cielecka wyłuskuje z jego tekstów efekt niedotykalnej piękności skonfrontowanej ze światem, który się roztapia. U Iwony Bielskiej w narzekaniach Gombrowicza odzywa się na przemian i gderliwa baba, i hrabina z pretensjami. „Diariusz Rio Parana” zostaje wyśpiewany niewiarygodnym matowym i śliskim jak sopel lodu głosem Olgi Mysłowskiej, sopranistki barokowej i wokalistki grupy Polpo Motel. Grabowski słucha tej przekrzykującej się gromady i odkrywa dla siebie nowego Gombrowicza. Już nie polakożercę i apologetę człowieka chwilowego, ale przedwcześnie postarzałego pisarza próbującego po raz ostatni pogodzić i nazwać własne sprzeczności. W najlepszych scenach – sądzie nad zdychającym psem, słowno-fizycznych akrobacjach Cieleckiej nad niedokonanym i niecałkowitym światem, pościgu Peszka za ciałem czango – dojmująco materializuje „czarnego Gombrowicza”.

„Siedmiu z Gombra”, Łukasz Drewniak, Przekrój nr 1/04.01

Nagrody:

2012 r. – Grand Prix X Międzynarodowego Festiwalu Gombrowiczowskiego w Radomiu otrzymał Teatr IMKA za spektakl „Dzienniki” w reżyserii Mikołaja Grabowskiego. Międzynarodowe jury przyznało nagrody: zespołową oraz dla reżysera.

2011 r.  – nominacja Feliksów Warszawskich dla „Dzienników” Gombrowicza w reżyserii Mikołaja Grabowskiego z Teatru IMKA: za reżyserię, ale też za najlepszą pierwszoplanową rolę kobiecą dla Magdaleny Cieleckiej i najlepszą pierwszoplanową rolę męską dla Piotra Adamczyka.

Wyjazdy:

15.04.2011 Teatr im. J. Kochanowskiego w Opolu, XXXVI Opolskie Konfrontacje Teatralne „Klasyka Polska”

9.07.2011 XVI Festiwal Gwiazd W Międzyzdrojach 

2.10.2011 XXII Międzynarodowy  Festiwal Teatralny BEZ GRANIC

5.02.2012 V Katowicki Festiwalu Komedii

25.10.2012 Teatr Łaźnia w Krakowie 

26.10.2012 X Międzynarodowy  Festiwal Gombrowiczowski w Radomiu

16.11.2012 XXIX Gorzowskie Spotkania Teatralne

18.11.2012 IV edycja jesieni teatralnej „Teatr w Lubinie  2012r.”

14.12.2012 Teatr Stary w Lublinie (dwukrotnie)

23.03.2013  Scena teatralna „Kontakt” w Gdańsku

12.05.2013 XXIV Gliwickie Spotkania Teatralne (dwukrotnie)

15.06.2013 Warszawski Park Królikarnia 

28.02.-1.03.2015 Copernicus Center w Chicago